متخلفان آلودگی صوتی، جریمه می‌شوند
فیچر »
مرکز خبرنگاری تحقیقی پیک
کابل_ ۲۴ قوس ۱۳۹۸ش
گزارشگر: عبدالمطلب فراجی
کابل، شهری‌که این‌روزها در صدر آلوده‌ترین شهرهای جهان قراردارد. آلودگی‌هایی‌که ناشی از گرد و خاک و دود و انبار کثافت‌های کنار هر جاده و کوچه و محل بودوباش که حتا مرگ‌ومیر و بیماری‌های گوناگونی درپی داشته‌است؛ تا به آلودگی‌های صوتی و سروصداهای دل‌خراشی‌که رگ‌رگ اعصاب و روان هر انسان این شهر را سخت آزار می‌دهد.
از صدای موسیقی رنگارنگ در موترهای شهری و کمپیوترکاران کنارجاده و هوتل‌های محفلی و نان‌خوری تا به صدای جنراتورهای دوکان‌ها و…، ماشین‌های کهنه‌ی موترها و هارن‌زدن‌های بی‌جا و آزاردهنده‌ی راننده‌های کم‌حوصله، صدای بلندگوهای نده‌ها و کلینرهای مسیرهای شهری …، این‌همه بر گوش و هوش هر رهگذر و کاروباریان این شهر آزاردهنده‌است.
شماری از شهریان کابل که همه‌روزه مشغول کار آزاد در بازار هستند، می‌گویند که هرچند بااین‌همه سروصداها خو گرفته‌اند؛ اما دوام این وضعیت را برای ساکنان این شهر، نگران کننده می‌دانند.
جواد ۳۰ ساله که همه‌روزه در سر زیرزمینی ده‌افغانان شهرکابل مشغول صرافی سیار است، میگوید: «دوروبرم پُر از رنگارنگ صداهایی‌ست که حتا شب در بستر خواب‌هم از دستش آرام ندارم…»
ازسوی دیگر، مجیب‌الرحمان ۳۳ ساله راننده‌ی تکسی در شهر کابل که به‌گفته‌ی خودش ۱۲ساعت در شبانه‌روز کار می‌کند و همیشه در موترش موسیقی می‌شنود، دیدگاه دیگری دارد. او میگوید که شهر بی‌سروصداهم به‌ویرانه می‌ماند و همین سروصداهای رنگارنگ است که شهر را تا روستا متفاوت ساخته‌است.
شماری‌هم، نهادهای مسوول دولت را به بی‌توجهی و شهروندان عادی را به رعایت نکردن قانون و فرهنگ شهرنشینی متهم می‌کنند و از پی‌آمدهای منفی ناشی از آلودگی‌های صوتی در شهر پُرجمعیت کشور هُشدار می‌دهند.
برخی از پزشکانِ روان درمانی به‌این باوراند که میزان حساسیت به صدا درهرفرد یک‌سان نیست؛ اما تاکید دارند که صدایبلندتر از ۸۵ دسی‌بل به‌شنوایی انسان آسیب می‌رساند و براساس پژوهش‌های علمی، دوبرابر شدن این رقم حتا کشنده هم شده می‌تواند. «دسی‌بل» عبارت از واحد اندازه‌گیری شدت صداست که هر دسی‌بل برابر با یک‌هزار هرتز و هر هرتز برابر با یک‌هزار سیکل نوسان موج در ثانیه خوانده شده‌است.
دُکتور حکیمالله صالح متخصص روان درمانی میگوید: «آلودگی صوتی، علاوه‌بر تکلیفهای روانی، فشار خون، سوی هاضمه، سردردی، گوش‌دردی و حتا ازدست دادن شنوایی را نیز درپی دارد.»
این‌که آلودگی صوتی در شهر کابل، چه اضرار و اثرهای منفی بر صحت و روان ساکنان‌اش به‌جا مانده‌است، مسوولان صحت عامه‌ی کشور دراین باره چیزی نگفته‌اند و باوجود تماس‌های پَی‌هم، پاسخی نیز از جانب‌شان دریافت نشد.
درهمین‌حال، برخی دیگر از شهریان کابل برای گسترش و رونق کاروبار تجاری و سوداگری شان در جاده‌ها و بازارهای شهر، بااستفاده از بلندگوهای ضبطی باطری‌دار به جلب و جذب مشتریان می‌پردازند. چنان‌که احمدذکی ۲۵ ساله، بااستفاده از صدای ضبط شده در بلندگوی روی کراچی دستکی ترکاری ی‌اش، (تازه ترکاری دسته ده رُپه) صدا می‌زند و میگوید:
«چه‌کنیم به‌خاطر جلب مشتری تا گلو پاره کردن، همین لاسپیکرهای باطری‌دار خوب‌است که بدون توقف صدا می‌کنه…»
آن‌چه که مسوولان اداره‌ی ملی حفاظت از محیط زیست، از آن انتقاد می‌کند و شهرداری کابل را مسوول نظارت و جلوگیری ازاین وضعیت می‌دانند.
محمد کاظم همایون رییس اداره‌ی ملی حفاظت از محیط زیست کابل میگوید که این نهاد، نقشه‌ی راه و مقرره‌‌ای را به‌منظور وقایه و جلوگیری از آلودگی صوتی در محیط شهری به شهرداری کابل ارایه کرده‌اند و مسوولان شهرداری باید از کارکرد شان دراین باره گزارش بدهند.
بااین‌حال، نرگس مومند سخن‌گوی شهرداری کابل میگوید که تیم بررسی این نهاد برای نخستین بار در سال روان، بیش‌از ۵۰۰ بلندگو را از روی بازار گردآوری کرده‌اند. خانم مومند می‌افزاید:
«ازاین‌که بار اول بود، به متخلفین آلودگی صوتی و استفاده کننده‌گان بلندگوهای آزاردهنده در محیط شهری توصیه شده تا دوباره ازاین بلندگوها استفاده نکنند و در صورت تکرار، با برخورد قانونی و جریمه‌ی نقدی روبه‌رو خواهند شد.»
آن‌چه که برخی از آگاهان امور و پزشکان روان درمانی، بسنده نمی‌دانند و بر اجرای برنامه‌های پیش‌گیرانه تأکید می‌کنند.
به‌گونه‌ی مثال، در قدم نخست باید کارخانه‌های صنعتی از مناطق رهایشی بیرون شوند. به‌جای استفاده از جنراتور برای تولید برق، باید از سولرهای آفتابی بدون صدا استفاده شود و در نهایت، با متخلفان آلودگی صوتی باید برخورد قانونی شود.
درباره این سایت